Een catalogus van Hirsch uit 1928

Een paar weken geleden bezocht ik de tentoonstelling ‘De pelgrim en de dame’, over 20 jaar Hervonden stad in het Noordelijk Scheepvaartmuseum in Groningen. Terwijl ik oud behang, glas-in-loodramen en een kinderlaars uit de veertiende eeuw bekeek werd ik gebeld door een nicht van mijn vader. Zij had op een welbekende verkoopsite een advertentie gezien voor een prachtige Art Deco catalogus van Hirsch uit 1928. Mijn hart maakte meteen een sprongetje en zodra ik thuis was stuurde ik de verkoper een bericht met de vraag of ik de catalogus kon kopen.

Weken gingen voorbij waarin ik helaas niets hoorde. De advertentie verliep en werd verwijderd. Ik had de hoop op de catalogus daarom al opgegeven, toen ik alsnog iets hoorde van de verkoper. Hij was op vakantie en kon daardoor niet eerder reageren. Tot mijn grote vreugde was de catalogus nog beschikbaar en kon ik hem kopen! Zodoende ben ik nu eigenaar van een blanc of witgoedcatalogus van Hirsch uit 1928. Wat deze catalogus extra bijzonder maakt is dat deze niet te vinden is in archieven of musea, waardoor ik hem nooit eerder had gezien.

Tennisrackets en golfclubs

Hirsch verstuurde vijf keer per jaar een post-order catalogus. In januari verzond het modehuis een blanc catalogus, in het voorjaar een catalogus met de nieuwe lente- en zomercollectie, in juni opnieuw een blanc catalogus, in het najaar een catalogus om de herfst-wintercollectie aan te prijzen en in oktober/november een catalogus met Sinterklaas- en kerstgeschenken.

De blanc catalogus die ik kocht werd verzonden in juni 1928. Op maandag 11 juni 1928 begon ‘den grooten blanc-verkoop’, zo viel op de eerste pagina te lezen. Tijdens de ‘blanc’ of ‘witte week’ werd de nieuwe collectie witgoed tegen lage prijzen verkocht. Het was één van de belangrijkste evenementen bij Hirsch, dat als eerste de witte week introduceerde in Nederland. De catalogus bevatte een grote hoeveelheid producten, variërend van zakdoeken, taffellakens en wollen en donzen dekens tot zomer- en kinderkleding, korsetten en pyjama’s.

De kledingstukken hadden namen als ‘succes’, ‘mon boudoir’ en ‘dans la nuit’. Hoewel er reclamefoto’s van Hirsch bestaan bevat de catalogus slechts zwart-wit illustraties, die rechtstreeks uit Vogue leken te komen. Zij zijn getekend in de stijl van de Art Deco, die eind twintiger jaren zeer in de mode was. De vrouwen hebben modieuze korte kapsels, de tennister op de voorpagina draagt net als Suzanne Lenglen een hoofdband en diverse personen dragen tennisrackets en golfclubs. Ook bevatte de catalogus een aparte ‘bad- en strandcirculaire’, die de laatste badmode presenteerde. Het laat niet alleen zien dat dergelijke sporten populair en modieus waren, maar ook dat kleding van Hirsch bedoeld was voor mensen die genoeg geld en vrije tijd hadden om sport te beoefenen en naar het strand te gaan.

Zijden stoffen en wasch-stoffen

Naast illustraties en beschrijvingen van producten van Hirsch bevatte de catalogus ook een papier met stoffenstaaltjes van ‘zijden-stoffen’ en ‘wasch-stoffen’. Daarop waren originele stukjes stof van het modehuis geplakt. Zo kregen klanten een beter beeld van de stoffen die Hirsch verkocht. Zelf vind ik dit het mooiste onderdeel van de catalogus, omdat de stoffen na meer dan tachtig jaar nog altijd prachtig zijn. Bovendien krijg ik het gevoel het verleden aan te kunnen raken.

Tenslotte was een bestellijst toegevoegd. Wilde de klant iets bestellen? Dan kon zij op dit formulier het paginanummer, aantal, maat, naam of nummer, artikel en kleur, en prijs van het gewenste artikel invullen. Vervolgens kon zij het opsturen naar de afdeling ‘postorders’. Er moest alleen nog een postzegel van 7 cent opgeplakt worden.

Wilt u meer zien van de catalogus? Bekijk dan de foto’s op mijn Facebookpagina.

Meer weten?

Wil je meer weten over het Amsterdamse modehuis Hirsch & Cie? Lees dan mijn boek over de geschiedenis van dit modehuis, dat is verschenen bij Uitgeverij Verloren.